احكام مسجد
مسأله 922 ـ نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است و هركس بفهمد كه نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند، و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون مسجد را هم نجس نكنند، و اگر نجس شود نجاستش را برطرف نمايند، مگر آنكه واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.
مسأله 923 ـ اگر نتواند مسجد را تطهير كند يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند تطهير مسجد بر او واجب نيست ولي بنا بر احتياط واجب بايد به كسي كه مي تواند تطهير كند اطلاّع دهد.
مسأله 924 ـ اگر جائي از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن يا خراب كردن ممكن نيست بايد آنجا را بكنند، يا اگر خرابي زياد لازم نمي آيد خراب نمايند. و پركردن جائي كه كنده اند و ساختن جائي كه خراب كرده اند واجب نيست، ولي اگر آن
[159]
كس كه نجس كرده بكند يا خراب كند در صورت امكان بايد پر كند و تعمير نمايد.
مسأله 925 ـ اگر مسجدي را غصب كنند و به جاي آن خانه و مانند آن بسازند يا در طرح توسعه و تعريض كوچه و خيابانهاي شهر و روستا قسمتي از مسجد در كوچه و خيابان واقع شود به طوري كه ديگر امكان ساختن مسجد در آنجا نباشد، احكام مسجد را ندارد.
مسأله 926 ـ جسد ميت را پيش از غسل دادن در مسجد گذاشتن اگر موجب سرايت نجاست به مسجد يا مستلزم بي احترامي به مسجد نباشد مانعي ندارد ولي بهتر آن است كه جنازه ميّت را در مسجد نگذارند امّا بعد از غسل بي اشكال است.
مسأله 927 ـ نجس كردن حرم پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله) و حرم امامان(عليه السلام) حرام است، و اگر نجس شود چنانچه نجس ماندن آن بي احترامي باشد تطهير آن واجب است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بي احترامي هم نباشد آن را تطهير كنند
مسأله 928 ـ اگر حصير يا فرش مسجد نجس شود، بنابر احتياط واجب بايد آن را آب بكشند ولي چنانچه به واسطه آب كشيدن خراب مي شود و بريدن جاي نجس ضرر كمتري دارد، بايد آن را ببرند و اگر كسي كه نجس كرده آن را ببرد، بايد خسارتش را بپردازد.
مسأله 929 ـ بردن عين نجاست مانند خون و بول در مسجد اگر بي احترامي به مسجد باشد حرام است و همچنين بردن چيزي كه نجس شده (مانند لباس و كفش نجس) در صورتي كه بي احترامي به مسجد باشد حرام است.
مسأله 930 ـ اگر براي مراسم عزاداري و روضه خواني و سوگواري يا جشنهاي مذهبي و مانند آن مسجد را چادر بزنند و سياهي بكوبند و اسباب چاي و غذا در مسجد ببرند در صورتي كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشكال ندارد.
مسأله 931 ـ بنابر احتياط واجب نبايد مسجد را به طلا زينت كنند و همچنين نبايد صورت چيزهائي كه مثل انسان و حيوان روح دارد در مسجد نقش كنند، ولي نقّاشي چيزهائي كه روح ندارد، مثل گل و بوته مكروه است.
مسأله 932 ـ اگر مسجد خراب هم شود نمي توانند آن را بفروشند يا داخل ملك يا جادّه كنند.
مسأله 933 ـ فروختن در و پنجره و چيزهاي ديگر مسجد حرام و اگر مسجد
[160]
خراب شود، بايد آنها را صرف تعمير همان مسجد كنند، و چنانچه به درد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولي اگر به درد مسجدهاي ديگر هم نخورد مي توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.
مسأله 934 ـ ساختن مسجد و تعمير مسجدي كه نزديك به خرابي مي باشد مستحب است و اگر مسجد طوري خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد مي توانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند بلكه مي توانند مسجدي را كه خراب نشده براي احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.
مسأله 935 ـ تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن مستحب است، و كسي كه مي خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه و فاخر و قيمتي بپوشد، و ته كفش خود را وارسي كند كه نجاستي به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد مستحبّ است اوّل پاي راست و موقع بيرون آمدن اوّل پاي چپ را بگذارد و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر از مسجد بيرون رود.
مسأله 936 ـ وقتي انسان وارد مسجد مي شود مستحب است دو ركعت نماز به قصدتحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحبّ ديگري هم بخواند كافي است.
مسأله 937 ـ خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهاي دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعري كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است، و نيز مكروه است آب دهان و بيني و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد و گمشده اي را طلب كند و صداي خود را بلند كند ولي بلند كردن صدا براي اذان مانعي ندارد.
مسأله 938 ـ راه دادن بچه و ديوانه به مسجد مكروه است ولي اگر آوردن بچه ها مزاحمتي ايجاد نكند و باعث علاقمندي آنان به نماز و مسجد شود مستحب است.
مسأله 939 ـ كسي كه سير و پياز و مانند اينها خورده و بوي دهانش مردم را آزار مي دهد مكروه است به مسجد برود.
[161]