احـكام نـماز
نماز بهترين اعمال ديني است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهاي ديگر هم قبول مي شود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمي شود. و همانطور كه اگر انسان شبانه روزي پنج نوبت در نهر آبي شستشو كند چرك در بدنش نمي ماند، نمازهاي پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مي كنند. و سزاوار است كه انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و كسي كه نماز را پست و سبك شمارد مانند كسي است كه نماز نمي خواند. پيغمبر اكرم(صلي الله عليه وآله) فرمود: «كسي كه به نماز اهميّت ندهد و آن را سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است».
روزي حضرت در مسجد تشريف داشتند مردي وارد و مشغول نماز شد و ركوع و سجودش را كاملاً بجا نياورد، حضرت فرمودند: «اگر اين مرد در حالي كه نمازش اين طور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است».
پس انسـان بايـد مواظب باشد كه به عجله و شتابـزدگي نمـاز نخوانـد و در حال نماز به ياد خدا باشـد و متـوجـه باشد با چـه كسـي سخـن مي گويـد و خـود را در مقـابل عظـمت و بـزرگي خداونـد عالـم بسيـار پست و ناچيز ببيند و اگر انسان در موقـع نماز كاملاً به اين مطلب توجه كند، از خود بي خبر مي شود، چنانچه درحـال نماز تير را از پاي مبارك اميرالمؤمنين(عليه السلام) بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند.
و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد و گناهاني كه مانع قبول شدن نماز است، مانند حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات و ندادن خمس و زكات و بلكه هر معصيتي را ترك كند. و همچنين سزاوار است كارهايي كه ثواب نماز را كم مي كند بجا نياورد، مثلاً در حال خواب آلودگي و خودداري از بول به نماز نايستد، و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند و نيز كارهايي كه ثواب نماز را زياد مي كند بجا آورد، مثلاً انگشتري عقيق بدست كند و لباس پاكيزه بپوشد و شانه و مسواك كند و خود را خوشبو نمايد.
[128]