تكبيرة الاحرام


تكبيرة الاحرام
مـسـالـه 957 - گفتن اللّه اكبر در اول هر نماز واجب و ركن است , و بايد حروف اللّه و حروف اكـبـر و دو كـلـمه اللّه و اكبر راپشت سر هم بگويد, و نيز بايد اين دو كلمه به عربي صحيح گفته شود و اگر به عربي غلط بگويد, يا مثلا ترجمه آن را به فارسي بگويد صحيح نيست .
مـسـالـه 958 - احـتـيـاط مـسـتحب آن است كه تكبيرة الاحرام نماز را به چيزي كه پيش از آن مي خواند, مثلا به اقامه يا به دعائي كه پيش ازتكبير مي خواند نچسباند.
مـسـالـه 959 - اگـر انسان بخواهد اللّه اكبر را به چيزي كه بعد از آن مي خواند, مثلا به بسم اللّه الـرحمن الرحيم بچسباند, بهتر است راء اكبر را پيش بدهد, ولي احتياط مستحب آن است كه در نماز واجب نچسباند.
مـسـالـه 960 - مـوقـع گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد, و اگر عمدا در حالي كه بدنش حركت دارد, تكبيرة الاحرام را بگويد باطل است .
مـسـالـه 961 - تـكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طوري بخواند كه خودش بشنود, و اگر بـواسـطـه سنگيني يا كري گوش يا سر و صداي زياد نمي شنود, بايد طوري بگويد كه اگر مانعي نباشد بشنود.
مـسـالـه 962 - كـسـي كه لال است يا زبان او مرضي دارد كه نمي تواند اللّه اكبر بگويد بايد به هر طـوري كـه مـي تواند بگويد, و اگر هيچ نمي تواندبگويد بنابر احتياط بايد در قلب خود بگذراند و براي تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر مي تواند حركت دهد.
مـسـالـه 963 - مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: يا محسن قد اتاك المسي ء وقد امرت المحسن ان يتجاوز عن المسي ء انت المحسن وا نا المسي ء بحق محمد وآل محمد صل علي محمد وآل مـحـمد وتجاوز عن قبيح ما تعلم مني يعني اي خدائي كه به بندگان احسان مي كني , بنده گـنـهـكار به در خانه تو آمده و تو امر كرده اي كه نيكوكار از گناهكار بگذرد, تو نيكوكاري و من گناهكار, به حق محمد وآل محمد (ص ) رحمت خود را بر محمد وآل محمد بفرست و از بديهائي كه مي داني از من سر زده بگذر.
مـساله 964 - مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاي بين نماز, دستها را تا مقابل گوش بالا ببرد.
مـسـاله 965 - اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه , چنانچه مشغول خواندن چيزي از قرائت شده , به شك خود اعتنا نكند, و اگرچيزي نخوانده , بايد تكبير را بگويد.
مساله 966 - اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه , چه مشغول خواندن چيزي شده باشد يا نه , به شك خوداعتنا نكند.


بازگشت