مواردي كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد مساله 856 - در سه صورت كه تفصيل آنها بعدا گفته مي شود, اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد, نماز او صحيح است : اول آنكه بواسطه زخم يا جراحت يا دملي كه در بدن او است , لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم آنـكـه بـدن يـا لباس او به مقدار كمتر از درهم ( كه تقريبا به اندازه بند سرانگشت سبابه - شهادت - مي شود ) به خون آلوده باشد.
سـوم آنـكـه نـاچـار بـاشـد بـا بدن يا لباس نجس نماز بخواند.
و نيز در يك صورت اگر لباس نـمـازگـزار نـجس باشد, نماز او صحيح است , و آن صورت آن است كه لباسهاي كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد.
و احكام اين سه صورت مفصلا در مسائل بعد گفته مي شود.
مـسـاله 857 - اگر در بدن يا لباس نمازگزار, خون زخم يا جراحت يا دمل باشد, چنانچه طوري اسـت كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براي بيشتر مردم سخت است , تا وقتي كه زخـم يـا جـراحـت يا دمل خوب نشده است , مي تواند با آن خون نماز بخواند.
وهمچنين است اگر چركي كه با خون بيرون آمده يا دوائي كه روي زخم گذاشته اند و نجس شده , در بدن يا لباس او باشد.
مـسـاله 858 - اگر خون بريدگي و زخمي كه بزودي خوب مي شود و شستن آن آسان است , در بدن يا لباس نمازگزار باشد و خون به مقداردرهم يا بيشتر باشد نماز او باطل است .
مـساله 859 - اگر جائي از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد, به رطوبت زخم نجس شود, جايز نـيـسـت بـا آن نـمـاز بخواند, ولي اگر مقداري ازبدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مي شود, به رطوبت آن نجس شود, نماز خواندن با آن مانعي ندارد.
مـسـالـه 860 - اگر از بواسير كه دانه هاي آن بيرون نباشد يا زخمي كه توي دهان و بيني و مانند ايـنها است , خوني به بدن يا لباس برسد و به مقدار درهم يا بيشتر باشد, بنابر احتياط لازم است در صـورت امـكـان آن را بـشـويـد, و اما خون بواسيري كه دانه هاي آن بيرون است بدون اشكال نماز خواندن با آن جايز است .
مـساله 861 - كسي كه بدنش زخم است , اگر در بدن يا لباس خود خوني كه بيشتر از درهم است ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر,جايز نيست كه با آن نماز بخواند.
مساله 862 - اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود, تـا وقـتي همه خوب نشده اند, نماز خواندن باخون آنها اشكال ندارد, ولي اگر به قدري از هم دور بـاشـند كه هر كدام يك زخم حساب شود, هر كدام كه خوب شد, بايد براي نماز, بدن ولباس را از خون آن آب بكشد.
مساله 863 - اگر سر سوزني خون سگ , يا خوك , يا كافر, يا مردار, يا حيوان حرام گوشت در بدن يـا لـبـاس نـمازگزار باشد, نماز او باطل است .
و بنابر احتياط خون حيض و نفاس و استحاضه نيز چنين است , ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگرچه در چند جاي بدن و لباس باشد در صورتي كه روي هم كمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مـساله 864 - خوني كه به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد, يك خون حساب مي شود, ولي اگر پشت آن جدا خوني شود, در صورتي كه بهم نرسند بايد هر كدام را جدا حساب نمود.
پس اگر خوني كه در پشت و روي لباس است روي هم كمتر از درهم باشد, نماز با آن صحيح واگر بيشتر بـاشـد, نـمـاز بـا آن باطل است , و در صورتي كه بهم برسند بنابر احتياط مستحب همين حكم را دارند.
مـسـالـه 865 - اگر خون روي لباسي كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روي لباس خوني شود, بايد هر كدام را جداحساب نمود, پس اگر خون روي لباس و آستر كمتر از درهم باشد, نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد, نماز با آن باطل است .
مساله 866 - اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتي به آن برسد كه اطراف را آلوده كـنـد, نـماز با آن باطل است اگرچه خون ورطوبتي كه به آن رسيده به اندازه درهم نباشد, ولي اگـر رطـوبـت فـقـط به خون برسد و اطراف را آلوده نكند, ظاهر اين است كه نماز خواندن باآن اشكال ندارد.
مـسـالـه 867 - اگـر بدن يا لباس خوني نشود ولي بواسطه رسيدن به خون نجس شود, اگرچه مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد,نمي شود با آن نماز خواند.
مـسـالـه 868 - اگـر خوني كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگري به آن بـرسـد, مـثلا يك قطره بول روي آن بريزد, درصورتي كه به بدن يا لباس برسد نماز خواندن با آن جايز نيست .
مساله 869 - اگر لباسهاي كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمي شود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد, چنانچه از مردار وحيوان حرام گوشت درست نشده باشد, نماز با آنها صحيح است , و نيز اگر با انگشتر نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
مساله 870 - چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوي نجس جايز است همراه نمازگزار باشد, و بعيد نيست كه مطلق لباس نجس كه همراه اواست ضرري به نماز نرساند.
مـسـاله 871 - اگر مي داند كه خوني كه در بدن يا لباس او است كمتر از درهم است ولي احتمال مـي دهد كه از خونهائي باشد كه در آنها عفونيست , جايز است كه با آن خون نماز بخواند و شستن لازم نيست .
مـساله 872 - اگر خوني كه در لباس يا بدن است كمتر از درهم باشد و نداند كه از خونهائي است كـه عفو در آنها نيست , و نماز بخواند و معلوم شود كه از خونهائي بوده كه عفو در آنها نيست اعاده نـمـاز لازم نـيـسـت , و هـمچنين است اگر اعتقاد نمايد كه كمتر از درهم است و نماز بخواند و بعدمعلوم شود كه به مقدار درهم يا بيشتر بوده در اين صورت نيز حاجتي به اعاده نيست .