وضو
مساله 242 - در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلو سر و روي پاها را مسح كنند.
مـسـالـه 243 - درازاي صورت را بايد از بالاي پيشاني جائي كه موي سر بيرون مي آيد تا آخر چانه شـسـت , و پـهـنـاي آن بـه مـقداري كه بين انگشت وسط قرار مي گيرد بايد شسته شود, و اگر مـخـتصري از اين مقدار را نشويند وضو باطل است , و براي آنكه يقين كند اين مقدار كاملاشسته شده بايد كمي اطراف آن را هم بشويد.
مـسـاله 244 - اگر صورت يا دست كسي كوچكتر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد بايد ملاحظه كـنـد كه مردمان متعارف تا كجاي صورت خود را مي شويند, او هم تا همانجا بشويد, و نيز اگر در پيشاني او مو روئيده يا جلوي سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول , پيشاني رابشويد.
مـسـاله 245 - اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگري در ابروها و گوشه هاي چشم و لب او هست كـه نـمـي گـذارد آب بـه آنها برسد, چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد, بايد پيش از وضو وارسي كند كه اگر هست برطرف نمايد.
مـساله 246 - اگر پوست صورت از لاي مو پيدا باشد بايد آب را بپوست برساند, و اگر پيدا نباشد شستن مو كافي است و رساندن آب به زيرآن لازم نيست .
مـساله 247 - اگر شك كند پوست صورت از لاي مو پيدا است يا نه , بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را بپوست هم برساند.
مـسـاله 248 - شستن توي بيني و مقداري از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمي شود واجب نـيـسـت , ولـي براي آنكه يقين كند از جاهائي كه بايد شسته شود چيزي باقي نمانده , واجب است مـقـداري از آنـهـا را هـم بـشـويـد, و كـسـي كه نمي دانسته بايد اين مقدار را بشويد, اگر نداند دروضوهائي كه گرفته اين مقدار شسته يا نه , نمازي را كه با آن وضو خوانده و وقتش باقي است با وضوي جديد اعاده نمايد و قضاي نمازهائي كه وقتش گذشته واجب نيست .
مساله 249 - بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست , و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است .
مساله 250 - اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد, چنانچه تري دست به قدري باشد كه بواسطه كشيدن دست , آب كمي بر آنهاجاري شود كافي است .
مساله 251 - بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
مساله 252 - براي آنكه يقين كند آرنج را كاملا شسته ,بايد مقداري بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مـسـاله 253 - كسي كه پيش از شستن صورت دستهاي خود را تا مچ شسته , در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد.
و اگر فقط تا مچ بشويد وضوي او باطل است .
مـسـالـه 254 - در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب است بنابر مشهور و مرتبه سوم و بيشتر آن حرام مي باشد.
و اينكه كدام شستن اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسي است كه وضو مي گيرد, پس اگر به قصد وضو آب به صورت بريزدكه تمام آن را فرا بگيرد, مرتبه اول حساب مي شود و لو با چند مرتبه آب ريختن باشد.
مـساله 255 - بعد از شستن هر دو دست بايد جلوي سر را با تري آب وضو كه در دست مانده مسح كند, و احتياط واجب آن است كه بادست راست مسح نمايد.
مساله 256 - يك قسمت از چهار قسمت سر كه مقابل پيشاني است جاي مسح مي باشد.
و هر جاي ايـن قـسمت را به هر اندازه مسح كندكافي است , اگرچه احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازاي يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد.
مساله 257 - لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موي جلوي سر هم صحيح است , ولي كسي كه موي جلوي سر او به اندازه اي بلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش مي ريزد, يا به جاهاي ديگر سر مي رسد, بايد بيخ موها را مسح كند, يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد, و اگر موهائي را كه به صورت مي ريزد با به جاهاي ديگر سر مي رسد جلوي سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد, يا بر موي جاهاي ديگر سر, كه جلوي آن آمده مسح كند باطل است .
مـسـالـه 258 - بـعـد از مسح سر بايد با تري آب وضو كه در دست مانده روي پاها را از سر يكي از انـگـشـتها تا برآمدگي روي پا مسح كند, واحتياط واجب آن است كه تا مفصل مسح نمايد.
و پاي راست را با دست راست و بعد پاي چپ را با دست چپ مسح كند.
مساله 259 - پهناي مسح پا به هر اندازه باشد كافي است ولي بهتر آن است كه به اندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد, و بهتر از آن مسح تمام روي پا با تمام كف دست است .
مـساله 260 - احتياط واجب آن است كه در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به پشت پا بكشد, يا آنكه دست را به مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بكشد نه آنكه تمام دست را روي پا بگذارد و كمي بكشد.
مـساله 261 - در مسح سر و روي پا بايد دست را روي آنها بكشد, و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را بـه آن بـكـشد وضو باطل است , ولي اگرموقعي كه دست را مي كشد سر يا پا مختصري حركت كند اشكال ندارد.
مـساله 262 - جاي مسح بايد خشك باشد, و اگر به قدري تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است , ولي اگر تري آن به قدري كم باشد كه رطوبتي كه بعد از مسح در آن ديده مي شود بگويند فقط از تري كف دست است اشكال ندارد.
مساله 263 - اگر براي مسح رطوبتي در كف دست نمانده باشد نمي تواند دست را با آب خارج تر كند, بلكه بايد از ريش خود رطوبت بگيردو با آن مسح نمايد.
مـسـالـه 264 - اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد سر را با همان رطوبت مسح كند, و براي مسح پاها از ريش خود رطوبت بگيرد.
مـسـاله 265 - مسح كردن از روي جوراب و كفش باطل است , ولي اگر بواسطه سرماي شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواندكفش يا جوراب را بيرون آورد, تيمم نمايد.
و اگر تقيه در بين باشد, با مسح بر جوراب و كفش تيمم نيز بنمايد.
مساله 266 - اگر روي پا نجس باشد و نتواند براي مسح , آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد.