اجير گرفتن براي نماز
(1248) بعد از مرگ انسان، ميتوان براي نماز وعبادت هاي ديگر او كه در زمان حيات بجا نياورده ديگري را اجير نمود، يعني به كسي مزد دهند كه آنها را بجا آورد واگر او بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح ومجزي است ودر اين صورت بر وصي يا ولي اجير گرفتن لازم نيست. (1249) كسي كه براي نماز قضاي ميت اجير شده بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روي تقليد صحيح، بداند. (1250) اجير بايد هنگام نيت، ميت را معين نمايد ولي لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند كه از طرف كسي نماز ميخوانم كه براي او اجير شده ام، كافي است. (1251) اجير بايد خود را به جاي ميت فرض كند وعبادتهاي او را به نيابت از او قضا نمايد ويا به قصد بجا آوردن آنچه بر عهده ميت است، انجام دهد، ولي اگر عملي را انجام دهد وثواب آن را براي ميت هديه كند كافي نيست. (1252) بايد كسي را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند نماز را به صورت صحيح ميخواند. (1253) كسي كه ديگري را براي نمازهاي ميت اجير كرده اگر بفهمد كه عمل را بجا نياورده ويا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرد. (1254) هر گاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه، اگر اجير بگويد، انجام داده ام، گفته او قبول است، واگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، حمل بر
---
[ 248 ]
صحت ميشود يعني بنا بر اين ميگذارند كه عمل را صحيح انجام داده است. (1255) كسي را كه عذري دارد، مثلا نشسته نماز ميخواند، بنابر احتياط نميتوان براي نمازهاي ميت اجير كرد، بلكه كسي را هم كه با تيمم يا وضوي جبيره نماز ميخواند، بنا بر احتياط نميشود اجير كرد. (1256) مرد براي زن وزن براي مرد ميتواند اجير شود ودر بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد هر يك به وظيفه خود عمل نمايد. (1257) اگر ترتيب قضا شدن نمازهاي ميت معلوم است، قضاي آنها هم بايد به ترتيب خوانده شود واگر ترتيب نمازها را نميدانند، چنانچه رعايت ترتيب مستلزم تكرار عمل باشد لازم نيست، حتي اگر بدانند كه ميت ترتيب نمازهاي خود را ميدانسته است. (1258) اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به صورت مخصوص انجام دهد، بايد همان طور بجا آورد، واگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل به تكليف خود عمل نمايد. (1259) اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، ميتواند بدون مستحبات نماز را بجا آورد. (1260) اگر انسان چند نفر را براي نماز قضاي ميت اجير كند، در صورتي كه ترتيب قضا شدن نمازها براي مستأجر معلوم است، بايد براي هر كدام آنها وقتي را معين نمايد، مثلا اگر با يكي از آنها قرار گذاشت كه از صبح تا ظهر نماز بخواند، با ديگري قرار بگذارد كه از ظهر تا شب بخواند، ونيز بايد نماز را كه در هر دفعه شروع ميكند معين نمايد، مثلا قرار بگذارد نماز اولي كه ميخواند صبح باشد يا ظهر يا عصر، وبا نفر دوم طوري قرار بگذارد كه ترتيب رعايت شود. (1261) اگر كسي اجير شود كه مثلا در مدت يك سال نمازهاي ميت را بخواند وپيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براي نمازهايي كه ميدانند اجير بجا نياورده، ديگري را اجير نمايند، بلكه براي نمازهايي كه احتمال ميدهند بجا نياورده بنا بر احتياط واجب بايد اجير بگيرند. (1262) كسي را كه براي نمازهاي ميت اجير كرده اند اگر پيش
از تمام كردن
---
[ 249 ]
نمازها بميرد واجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط كرده باشد كه تمام نمازها را خودش بخواند، بايد اجرت مقداري را كه نخوانده از مال او به ولي ميتي كه براي نماز او اجير شده بود، بدهند، مثلا اگر نصف آنها را نخوانده بايد نصف پولي را كه گرفته از مال او به ولي ميت بدهند، واگر شرط نكرده باشند، ورثه اجير بايد از مال او كسي را اجير بگيرند تا نمازهاي باقيمانده را بخواند، واگر مال نداشته باشد، بر ورثه چيزي واجب نيست، واحتياط در اعلام به مستأجر است كه در صورت تمكن فرد ديگري را اجير نمايد. (1263) اگر اجير تمام اجرت را بگيرد وپيش از تمام كردن نمازهاي ميت بميرد وخودش هم نماز قضا داشته باشد، بايد از مال او براي نمازهايي كه اجير بوده ديگري را اجير نمايند وقضاي نماز خودش بر ولي او است.
---
[ 250 ]