نماز آيات
(1213) نماز آيات كه دستور آن بعدا گفته خواهد شد به واسطه چهار چيز واجب ميشود: 1 و 2 - گرفتن خورشيد وگرفتن ماه، اگر چه مقدار كمي از آنها گرفته شود وكسي هم از آن نترسد. 3 - زلزله، اگر چه كسي هم نترسد. 4 - رعد وبرق، بادهاي سياه وسرخ وصيحه ترسناك ومانند اينها از چيزهايي كه از آيات آسماني وزميني بوده وموجب ترس بيشتر مردم ميشود بنا بر اظهر. (1214) اگر از چيزهايي كه نماز آيات براي آنها واجب است بيشتر از يكي اتفاق بيفتد، انسان بايد براي هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند، مثلا اگر خورشيد بگيرد وزلزله هم بشود، بايد دو نماز آيات بخواند. (1215) چيزهايي كه نماز آيات براي آنها واجب است، در هرجايي اتفاق بيفتد، فقط مردم همان جا بايد نماز آيات بخوانند وبر مردم جاهاي ديگر واجب نيست، اگر چه از توابع يكديگر وبه يك اسم معروف باشند. (1216) از وقتي كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن ميكند، انسان بايد نماز آيات را بخواند وبايد به قدري تأخير نيندازد كه شروع به باز شدن كند. (1217) اگر خواندن نماز آيات را به قدري تأخير بيندازد كه خورشيد يا ماه شروع به باز شدن كند، بنا بر احتياط واجب بايد نيت ادا وقضا نكند ولي اگر بعد از باز شدن تمام آن نماز بخواند بايد نيت قضا نمايد. (1218) اگر مدت گرفتن خورشيد يا ماه بيشتر از خواندن يك ركعت باشد ولي
---
[ 242 ]
انسان نماز را نخواند، تا وقتي كه به اندازه خواندن يك ركعت به وقت باز شدن مانده باشد، بايد نيت ادا كند. (1219) موقعي كه زلزله ورعد وبرق ومانند اينها اتفاق ميافتد، انسان بايد فورا نماز آيات را بخواند واگر نخواند معصيت كرده وتا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است. (1220) اگر بعد از باز شدن خورشيد يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده، بايد قضاي نماز آيات را بخواند، ولي اگر بفهمد مقداري از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست. (1221) اگر عده اي بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است، چنانچه انسان از گفته آنان يقين پيدا نكند ونماز آيات نخواند وبعد معلوم شود راست گفته اند ويا اين كه دو نفر كه عادل بودن آنها معلوم نيست شهادت بدهند وعادل بودن آنها ثابت نشود وانسان نماز آيات نخواند وبعد معلوم شود كه عادل بوده اند، در صورتي كه تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد، بايد نماز آيات را بخواند. بلكه اگر معلوم شود كه مقداري از آن گرفته، احتياط در آن است كه نماز آيات را بخواند. (1222) اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات نيز بر انسان واجب شود، چنانچه براي هر دو نماز وقت دارد، هر كدام را اول بخواند اشكال ندارد، واگر وقت يكي از آن دو تنگ باشد، بايد اول آن را بخواند، واگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اول نماز يوميه را بخواند (1223) اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است، چنانچه وقت نماز يوميه تنگ نباشد، بايد آن را بشكند واول نماز آيات، بعد نماز يوميه را بجا آورد، واگر وقت نماز يوميه هم تنگ باشد، بايد آن را تمام كند بعد نماز آيات را بخواند. (1224) اگر در بين نماز آيات بفهمد كه وقت نماز يوميه تنگ است، بايد نماز آيات را رها كند ومشغول نماز يوميه شود وبعد از آن كه نماز را تمام كرد، پيش از انجام كاري كه نماز را به هم بزند، بقيه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده بخواند.
---
[ 243 ]