شرط اول:


شرط اول:
(670) لباس نمازگزار بايد پاك باشد واگر كسي در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است. مگر در مواردي كه استثنا شده وبعدا خواهد آمد. (671) كسي كه از روي تقصير نميداند با بدن ولباس نجس، نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است. (672) اگر به واسطه ندانستن مسأله از روي تقصير، چيز نجس را نداند نجس است، مثلا نداند عرق كافر نجس است، وبا آن نماز بخواند، نمازش باطل است. (673) اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است وبعد از نماز بفهمد نجس بوده، نمازش صحيح است. (674) اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است، ودر بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند واگر وقت گذشته، قضا نمايد. (675) كسي كه در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود ونجس طوري نباشد كه نماز با آن بي اشكال باشد (كه بعدا خواهد آمد) بلكه طوري نجس شود كه نماز خواندن با آن صحيح نباشد وپيش از
---
[ 136 ]
آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن يا لباسش نجس است وشك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن، نماز را به هم نميزند، بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد يا اگر چيز ديگري عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد. ولي چنانچه طوري باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد، نماز به هم ميخورد، يا اگر لباس را بيرون آورد، برهنه ميماند، بايد نماز را بشكند وبا بدن و لباس پاك نماز بخواند. وهمين حكم در مورد كسي كه در بين نماز فهميد كه قبلا بدن يا لباسش نجس شده است ولي تا به حال نميدانسته، در مورد بقيه نماز كه ميخواهد بخواند، بنا بر اظهر جاري است. (676) كسي كه در تنگي وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز لباس او نجس شود وپيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، بفهمد كه نجس شده يا بفهمد كه لباس او نجس است وشك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس، نماز را به هم نميزند ومي تواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند يا اگر چيز ديگري عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد ونماز را تمام كند. اما اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده ولباس را هم نميتواند آب بكشد يا عوض كند، در صورتي كه ميتواند لباس نجس را كم كند يعني مقداري كه لازم نيست را از بدن بيرون آورد، بايد اين كار را انجام دهد ودر غير اين صورت بايد با همان لباس نجس نماز بخواند. (677) كسي كه در تنگي وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن او نجس شود وپيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده، يا بفهمد بدن او نجس است وشك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده يا اين كه در بين
نماز بفهمد كه قبلا در حال نماز بدنش نجس شده وتا به حال نميدانسته، در تمامي اين موارد در صورتي كه آب كشيدن بدن، نماز را به هم نميزند، بدن را آب بكشد واگر نماز را به هم ميزند، بايد با همان حال نماز را تمام
---
[ 137 ]
كند ونماز او صحيح است. (678) كسي كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند وبعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است، اما اگر ميدانسته كه قبلا نجس بوده وبعد شك كرد كه پاك شده يا نه وبه همان حال نماز خواند وبعد از نماز فهميد كه پاك نشده بود، در اين صورت نمازش باطل است. (679) اگر لباس را آب بكشد ويقين كند پاك شده است وبا آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده، نمازش صحيح است و هم چنين اگر ديگري لباس او را آب بكشد - كه اين كار را به او واگذار كرده بود - وبعد بفهمد كه پاك نشده يا اين كه فهميد بدن يا لباسش نجس شده، وهمان طور نماز خواند وبعد از نماز فهميد كه اشتباه كرده وپاك بوده است، در تمامي اين موارد نمازش صحيح است (680) اگر خوني در بدن يا لباس خود ببيند ويقين كند كه از خونهاي نجس نيست، مثلا يقين كند كه خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهايي بوده كه نميشود با آن نماز خواند، نمازش صحيح است. (681) اگر يقين كند خوني كه در بدن يا لباس او است، خون نجسي است كه نماز با آن صحيح است، مثلا يقين كند خون زخم ودمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خوني بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحيح است. (682) اگر نجس بودن چيزي را فراموش كند وبدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد ودر حال فراموشي نماز بخواند وبعد از نماز يادش بيايد، نمازش صحيح است. ولي اگر بدنش با رطوبت به چيزي كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد، و بدون اين كه خود را آب بكشد، غسل كند ونماز بخواند، غسل ونمازش باطل است، مگر اين كه طوري باشد كه به غسل نمودن، بدن نيز پاك شود. ونيز
اگر جايي از اعضاي وضو با رطوبت به چيزي كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد، وضو بگيرد ونماز بخواند، وضو ونمازش باطل ميباشد مگر اين كه طوري باشد كه به وضو گرفتن، اعضاي وضو نيز پاك شود. (683) كسي كه يك لباس دارد، اگر بدن ولباسش نجس شود وبه اندازه آب كشيدن يكي از آنها آب داشته باشد، احتياط در اين است كه بدن را آب بكشد وبا
---
[ 138 ]
لباس نجس نماز بخواند، ولي در صورتي كه نجاست يكي از آنها بيشتر باشد، لازم است بنا بر احتياط آن را آب بكشد، بلكه بعيد نيست وظيفه اش همين باشد. (684) كسي كه غير از لباس نجس، لباس ديگري ندارد ودر اثر تنگي وقت يا به علت ديگري نميتواند آن را تطهيركند، بايد با آن نماز بخواند ونمازش صحيح است. (685) كسي كه دو لباس دارد، اگر بداند يكي از آنها نجس است ونداند كدام است، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند، مثلا اگر ميخواهد نماز ظهر وعصر بخواند، بايد با هر كدام يك نماز ظهر ويك نماز عصر بخواند ولي اگر وقت تنگ است، با هر كدام نماز بخواند كافي است.



بازگشت