اجير گرفتن براي نماز

مسأله 1542 ) بعد از مرگ انسان مي شود نماز و عبادتهاي ديگر او را كه در زندگي بجا نياورده، شخص ديگري بجا آورد كه به او نايب مي گويند و عمل او را نيابت مي نامند، و در حال حيات انسان تنها در حج و زيارت، نيابت مشروع است به تفصيلي كه در جاي خود ذكر شده است.
مسأله 1543 ) انسان مي تواند براي بعضي از كارهاي مستحبي مثل زيارت قبر پيغمبر و امامان عليهم السلام از طرف زندگان اجير شود و نيز مي تواند كارهاي مستحبي را انجام دهد و ثواب آن را براي مردگان يا زندگان هديه نمايد.
مسأله 1544 ) كسي كه براي نماز قضاي ميت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روي تقليد صحيح بداند يا آن كه عمل به احتياط كند.
مسأله 1545 ) اجير بايد در موقع نيت، ميت را معين نمايد و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسي نماز مي خوانم كه براي او اجير شده ام كافي است.
مسأله 1546 ) لازم نيست اجير خود را به جاي ميت فرض كند و عبادتهاي او را قضا نمايد بلكه همين اندازه كه نظرش اين باشد چيزي كه بر ذمّه ميت است بجا آورد، كافي است و اگر عملي را به قصد عمل خود انجام دهد و ثواب آن را براي او هديه كند، كافي نيست.
مسأله 1547 ) بايد كسي را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را به طور صحيح انجام مي دهد.
مسأله 1548 ) كسي كه ديگري را براي نمازهاي ميت اجير كرده، اگر بفهمد كه عمل را بجا نياورده، يا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرد.
مسأله 1549 ) هرگاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه، اگرچه بگويد انجام داده ام، بايد دوباره اجير بگيرد مگر آن كه از گفته او اطمينان حاصل شود ولي اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.
مسأله 1550 ) كسي را كه عذري دارد و مثلاً با تيمم يا نشسته نماز مي خواند نمي شود براي نمازهاي ميت اجير كرد، اگرچه نماز ميت هم همان طور قضا شده باشد.
مسأله 1551 ) مرد براي زن و زن براي مرد مي تواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد به تكليف خود عمل نمايد.
مسأله 1552 ) قضاي نمازهاي ميت بايد به ترتيب خوانده شود و اگر ترتيب آنها را نمي دانند، در اين صورت مراعات ترتيب لازم نيست مگر در نمازهائي كه در اداي آنها ترتيب معتبر است مانند ظهر و عصر از يك روز.
مسأله 1553 ) اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصي انجام دهد بايد همان طور بجا آورد و اگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل به تكليف خود رفتار نمايد.
مسأله 1554 ) اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقداري از مستحبات نماز را كه معمول است، بجا آورد.
مسأله 1555 ) اگر انسان چند نفر را براي نماز قضاي ميت اجير كند، اگر ترتيب قضا شدن آنها را مي داند بايد براي هركدام آنها وقتي را معين نمايد، مثلاً اگر با يكي از آنها قرار گذاشت كه از صبح تا ظهر نماز قضا بخواند، با ديگري قرار بگذارد كه از ظهر تا شب بخواند و نيز بايد نمازي را كه در هر دفعه شروع مي كند، معين نمايد مثلاً قرار بگذارد، اول نمازي را كه مي خواند، صبح باشد يا ظهر يا عصر و همچنين بايد با آنها قرار بگذارد كه در هر دفعه نماز يك شبانه روز را تمام كند و اگر ناقص بگذارند آن را حساب نكنند و در دفعه بعد نماز يك شبانه روز را از سر شروع نمايند. ولي همان طور كه در مسأله 1386 گفته شد در صورت جهل به ترتيب، رعايت آن واجب نيست مگر در نمازهائي مانند ظهر و عصر كه ترتيب در اداء آنها واجب است.
مسأله 1556 ) اگر كسي اجير شود كه مثلاً در مدت يك سال نمازهاي ميت را بخواند و پيش از تمام شدن سال بميرد، بنابراحتياط واجب بايد براي نمازهائي كه مي دانند يا احتمال مي دهند بجا نياورده، ديگري را اجير نمايند.
مسأله 1557 ) كسي را كه براي نمازهاي ميت اجير كرده اند، اگر پيش از تمام كردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط كرده باشند كه تمام نمازها را خودش بخواند، بايد اجاره كننده اجرةالمثل باقيمانده را بگيرد، يا آن كه اجاره را فسخ نموده اجرةالمثل مقداري را كه بجا آورده، كسر نموده و مابقي را بگيرد و اين در صورتي است كه اجير بعد از عقد اجاره قادر بر عمل بوده باشد و اگر قادر نبوده مورد اجاره را بجا آورد، ظاهراً اجاره باطل است و بايد اجرةالمسمّي را گرفت، و اگر شرط نكرده است كه خودش بخواند، بايد ورثه اش از مال او اجير بگيرند، و اگر مال نداشته باشد، چيزي بر ورثه او واجب نيست.
مسأله 1558 ) اگر اجير پيش از تمام كردن نمازهاي ميت بميرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، بايد از مال او براي نمازهائي كه اجير بوده، ديگري را اجير نمايند و اگر چيزي زياد آمد، در صورتي كه وصيت كرده باشد و ورثه اجازه بدهند، براي تمام نمازهاي او اجير بگيرند، و اگر اجازه ندهند، ثلث آن را به مصرف نماز خودش برسانند.