نماز آيات
مسأله 1500 ) نماز آيات كه دستور آن بعداً گفته خواهد شد، به واسطه چهار چيز واجب مي شود:
اول: گرفتن خورشيد. دوم: گرفتن ماه اگرچه مقدار كمي از آنها گرفته شود و كسي هم از آن نترسد. سوم: زلزله اگرچه كسي هم نترسد. چهارم: رعد و برق و بادهاي سياه و سرخ و مانند اينها در صورتي كه بيشتر مردم بترسند.
مسأله 1501 ) اگر از چيزهائي كه نماز آيات براي آنها واجب است بيش از يكي اتفاق بيفتد، انسان بايد براي هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند. مثلاً اگر خورشيد بگيرد و زلزله هم بشود، بايد دو نماز آيات بخواند.
مسأله 1502 ) كسي كه قضاي چند نماز آيات بر او واجب است، چه همه آنها براي يك چيز بر او واجب شده باشد، مثلاً سه مرتبه خورشيد گرفته و نماز آنها را نخوانده است، چه براي چند چيز باشد مثلاً براي آفتاب گرفتن و ماه گرفتن و زلزله نمازهائي بر او واجب شده باشد، موقعي كه قضاي آنها را مي خواند لازم نيست معين كند كه براي كدام يك از آنها باشد.
مسأله 1503 ) چيزهائي كه نماز آيات براي آنها واجب است، در هر شهري اتفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاي ديگر واجب نيست ولي اگر مكان آنها به قدري نزديك باشد كه با آن شهر يكي حساب شود، نماز آيات بنابراحتياط بر آنها هم واجب است.
مسأله 1504 ) از وقتي كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مي كند، انسان مي تواند نماز آيات را بخواند و تا باز شدن كامل، وقت نماز باقي است.
مسأله 1505 ) اگر خواندن نماز آيات را به قدري تأخير بيندازد كه آفتاب يا ماه شروع به باز شدن كند، بايد نيت ادا كند ولي اگر بعد از باز شدن تمام آن، نماز بخواند بايد نيت قضا نمايد.
مسأله 1506 ) اگر مدت گرفتن خورشيد يا ماه به اندازه نماز آيات باشد، بايد نماز آيات بجا آورد و تا زماني كه از گرفتن ماه يا خورشيد به مقدار خواندن يك ركعت وقت باقي است، نماز اداء است و بعد از آن نماز قضا مي شود و اگر مدت گرفتن خورشيد يا ماه كمتر از نماز آيات باشد، بنابراحتياط نماز آيات را بخواند و نيت اداء و قضا ننمايد، هرچند بعد از باز شدن خوانده شود.
مسأله 1507 ) موقعي كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتفاق مي افتد انسان بايد فوراً نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند، ادا است.
مسأله 1508 ) اگر بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده بايد قضاي نماز آيات را بخواند، ولي اگر بفهمد مقداري از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست.
مسأله 1509 ) اگر عده اي بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است، چنانچه انسان از گفته آنان اطمينان پيدا نكند و نماز آيات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته اند، در صورتي كه تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد، بايد قضاي نماز آيات را بخواند، بلكه اگر مقداري از آن هم گرفته باشد، بنابراحتياط مستحب نماز آيات را بخواند و همچنين است اگر دو نفر كه عادل بودن آنان معلوم نيست، بگويند خورشيد يا ماه گرفته، بعد معلوم شود كه عادل بوده اند.
مسأله 1510 ) اگر انسان به گفته كساني كه از روي قاعده علمي وقت گرفتن خورشيد و ماه را مي دانند، اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا ماه گرفته، بنابراحتياط واجب بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مي گيرد و فلان مقدار طول مي كشد و انسان به گفته آنان اطمينان پيدا كند، بنابراحتياط واجب بايد به حرف آنان عمل نمايد، مثلاً اگر بگويند آفتاب فلان ساعت شروع به باز شدن مي كند مي تواند تا باز شدن كامل، نماز را تأخير بيندازد.
مسأله 1511 ) اگر بفهمد نماز آياتي كه خوانده باطل بوده، بايد دوباره بخواند و اگر وقت گذشته، قضا نمايد.
مسأله 1512 ) اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات هم بر انسان واجب شود چنانچه براي هر دو نماز وقت دارد، هركدام را اول بخواند، اشكال ندارد و اگر وقت يكي از آن دو تنگ باشد، بايد اول آن را بخواند و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اول نماز يوميه را بخواند.
مسأله 1513 ) اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است چنانچه وقت نماز يوميه هم تنگ باشد، بايد آن را تمام كند و بعد نماز آيات را بخواند و اگر وقت نماز يوميه تنگ نباشد، بايد آن را بشكند و اول نماز آيات، بعد نماز يوميه را بجا آورد.
مسأله 1514 ) اگر در بين نماز آيات بفهمد كه وقت نماز يوميه تنگ است، بايد نماز آيات را رها كند و مشغول نماز يوميه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد پيش از انجام كاري كه نماز را بهم بزند، بقيه نماز آيات را از همانجا كه رها كرده، بخواند.
مسأله 1515 ) اگر درحال حيض يا نفاس زن آفتاب يا ماه بگيرد، نماز آيات بر او واجب نيست ولي احتياط آن است كه قضاي آن را بجا آورد و اگر زلزله يا رعد و برق و مانند اينها اتفاق بيفتد، احتياط واجب آن است كه بعد از پاك شدن، نماز آيات را بخواند.