نماز قضاي پدر كه بر پسر بزرگتر واجب است

مسأله 1399 ) نمازي كه پدر به واسطه داشتن عذر ترك نموده )مثل خواب و فراموشي( نه مثل سفر و مرض و نتوانسته قضا كند، بر پسر بزرگتر واجب است بجا آورد يا براي آن اجير بگيرد و نيز روزه اي را كه به واسطه عذر مانند مرض نگرفته و پس از برطرف شدن عذر مي توانسته است قضاي آن را بگيرد يا روزه اي را كه در سفر نگرفته گرچه بعد از سفر نتوانسته باشد عوض آن را بگيرد، بر پسر بزرگتر واجب است، بلكه نماز و روزه اي را كه عمداً نگرفته، احتياط مستحب آن است كه پسر بزرگتر بگيرد و قضاي نمازهاي مادر بر پسر واجب نيست، هرچند بهتر است.
مسأله 1400 ) اگر پسر بزرگتر شك دارد كه پدرش نماز و روزه قضا داشته يا نه، چيزي بر او واجب نيست.
مسأله 1401 ) اگر پسر بزرگتر بداند كه پدرش نماز قضا داشته و نداند كه به واسطه عذر ترك شده يا بدون عذر، واجب نيست قضا كند. ولي احتياط مستحب آن است كه قضا نمايد.
مسأله 1402 ) اگر معلوم نباشد كه پسر بزرگتر كدام است، قضاي نماز و روزه پدر بر هيچكدام از پسرها واجب نيست ولي احتياط مستحب آن است كه نماز و روزه پدر را بين خودشان قسمت كنند، يا براي انجام آن قرعه بزنند.
مسأله 1403 ) اگر ميت وصيت كرده باشد كه براي نماز و روزه او اجير بگيرند بعد از آن كه اجير، نماز و روزه او را به طور صحيح بجا آورد، بر پسر بزرگتر چيزي واجب نيست.
مسأله 1404 ) اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز مادر را بخواند، بايد به تكليف خود عمل كند، مثلاً قضاي نماز صبح و مغرب و عشاء مادرش را بايد بلند بخواند.
مسأله 1405 ) كسي كه خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر هم بر او واجب شود، هركدام را اول بجا آورد، صحيح است.
مسأله 1406 ) اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر نابالغ يا ديوانه باشد، وقتي كه بالغ يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم چيزي واجب نيست.
مسأله 1407 ) اگر پسر بزرگتر پيش از آن كه بتواند نماز و روزه پدر را قضا كند بميرد، بر پسر دوم چيزي واجب نيست.