شرط پنجم
آن كه براي كار حرام سفر نكند و اگر براي كار حرامي مانند دزدي سفر كند، بايد نماز را تمام بخواند و همچنين است اگر خود سفر حرام باشد مثل آن كه زن بدون اجازه شوهر و فرزند با نهي پدر و مادر كه باعث ايذاء در معاشرت باشد، سفري بروند كه بر آنان واجب نباشد، ولي اگر مثل سفر حج واجب باشد، بايد نماز را شكسته بخوانند.
مسأله 1304 ) در سفري كه ضرر عقلائي داشته باشد، بنابراحتياط واجب نمازها را بين تمام و شكسته جمع نمايد.
مسأله 1305 ) كسي كه سفر او حرام نيست و براي كار حرام هم سفر نمي كند، اگرچه در سفر، معصيتي انجام دهد، مثلاً غيبت كند يا شراب بخورد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1306 ) اگر مخصوصاً براي آن كه كار واجبي را ترك كند، مسافرت نمايد نمازش تمام است پس كسي كه بدهكار است، اگر بتواند بدهي خود را بدهد و طلبكار هم مطالبه كند، چنانچه در سفر نتواند بدهي خود را بدهد و مخصوصاً براي فرار از دادن قرض مسافرت نمايد، بايد نماز را تمام بخواند ولي اگر مخصوصاً براي ترك واجب مسافرت نكند، بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1307 ) اگر سفر او حرام نباشد ولي حيوان سواري يا مركب ديگري كه سوار است، غصبي باشد يا در زمين غصبي مسافرت كند، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1308 ) كسي كه با ظالم مسافرت مي كند، اگر ناچار نباشد و مسافرت او كمك به ظالم باشد، بايد نماز را تمام بخواند و اگر ناچار باشد يا مثلاً براي نجات دادن مظلومي با او مسافرت كند، نمازش شكسته است.
مسأله 1309 ) اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند، حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1310 ) اگر براي لهو و خوش گذراني به شكار رود، نمازش تمام است و چنانچه براي تهيه معاش به شكار رود، نمازش شكسته است و اگر براي كسب و زياد كردن مال برود، بايد نماز را شكسته بخواند و روزه نگيرد.
مسأله 1311 ) كسي كه براي معصيت سفركرده، موقعي كه از سفر برمي گردد اگر توبه كرده، بايد نماز را شكسته بخواند و اگر توبه نكرده در صورتي كه برگشتن به تنهائي هشت فرسخ باشد بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1312 ) كسي كه سفر او سفر معصيت است، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد، چنانچه باقيمانده راه هشت فرسخ باشد، يا مي خواهد به جائي برود كه به ضميمه برگشت هشت فرسخ مي باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1313 ) كسي كه براي معصيت سفر نكرده، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براي معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند ولي نمازهائي را كه شكسته خوانده، در صورتي كه مقدار راهي كه رفته هشت فرسخ بوده، صحيح است و الاّ احتياط واجب آن است كه آن نمازها را تماماً اعاده نمايد.