ترتيب نماز
ا (634) انسان بايد نماز عصر را بعد از نماز ظهر ونماز عشا را بعد از نماز مغرب بخواند واگر عمدا نماز عصر را پيش از نماز ظهر ونماز عشا را پيش از نماز مغرب بخواند باطل است. (635) اگر به نيت نماز ظهر مشغول نماز شود ودر بين نماز يادش بيايد كه نماز ظهر را خوانده است، نميتواند نيت را به نماز عصر برگرداند مگر اين كه قصدش اين بوده كه نمازي كه بر او واجب است بخواند واشتباها كلمه ظهر را در نيت آورده است ويا اين كه خيال كرده ظهر را بايد بخواند، ودر صورت جائز نبودن عدول بايد نماز را بشكند ونماز عصر را بخواند. وهمين طور است در نماز مغرب وعشا. (636) اگر بعد از خواندن نماز عصر شك كرد كه نماز ظهر را خوانده يا نه، بنا بر اظهر خواندن نماز ظهر واجب نيست اگر چه در وقت مشترك احوط است، واگر در اثناء نماز عصر شك كرد كه ظهر را خوانده يا نه، در صورتي كه در وقت مشترك باشد عدول كردن او به نماز ظهر واجب نيست بلكه محل تأمل است واحتياط مستحب آن است كه بعد از نماز عصر، ظهر را بخواند، واگر وقت گذشته آن را قضا كند. وچنانچه وقت به قدري كم است كه بعد از خواندن نماز، مغرب ميشود (يعني در وقت مختص به عصر شك كرد نماز ظهر را خوانده يا نه) بايد به همان
نيت نماز عصر را تمام كند ونماز ظهرش قضا ندارد. اگر چه در قضا احتياط خوب است.
---
[ 128 ]
(637) اگر در نماز عشا، چه بعد از ركوع وچه پيش از ركوع ركعت چهارم شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، حكم آن مانند نماز عصر است كه در مسأله قبل بيان شد.