قرائت


قرائت

مسأله 987 ) در ركعت اول و دوم نمازهاي واجب يوميه، انسان بايد اول حمد و بعد از آن واجب است كه يك سوره تمام بخواند و وسوره "والضحي" و "الم نشرح" و همچنين سوره "فيل" و "لايلاف" در نماز يك سوره حساب مي شود.
مسأله 988 ) اگر وقت نماز تنگ باشد يا انسان ناچار شود كه سوره را نخواند، مثلاً بترسد كه اگر سوره را بخواند، دزد يا درنده، يا چيز ديگري به او صدمه بزند، نبايد سوره را بخواند.
مسأله 989 ) اگر عمداً سوره را پيش از حمد بخواند نمازش باطل است و اگر اشتباهاً سوره را پيش از حمد بخواند و در بين آن يادش بيايد، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد، سوره را از اول بخواند.
مسأله 990 ) اگر حمد و سوره يا يكي از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد، نمازش صحيح است.
مسأله 991 ) اگر پيش از آن كه براي ركوع خم شود، بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده، بايد بخواند و اگر بفهمد سوره را نخوانده، بايد فقط سوره را بخواند ولي اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده، بايد اول حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند و نيز اگر خم شود و پيش از آن كه به ركوع برسد، بفهمد حمد و سوره يا سوره تنها يا حمد تنها را نخوانده، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد.
مسأله 992 ) اگر در نماز يكي از چهار سوره اي را كه آيه سجده دارد و در مسأله 361 گفته شد، عمداً بخواند نمازش بنابراحتياط باطل است.
مسأله 993 ) اگر اشتباهاً مشغول خواندن سوره اي شود كه سجده واجب دارد، چنانچه پيش از رسيدن به آيه سجده بفهمد، بايد آن سوره را رها كند و سوره ديگر بخواند و اگر بعد از خواندن آيه سجده بفهمد، احتياطاً به سجده اشاره نموده و سوره را تمام كند و بعد از نماز بايد سجده آن را بجا آورد.
مسأله 994 ) اگر در نماز آيه سجده را گوش دهد، نمازش صحيح است و بنابراحتياط به سجده اشاره نمايد و بعد از نماز سجده آن را بجا آورد و همين طور است اگر آيه سجده را قهراً بشنود.
مسأله 995 ) در نماز مستحبي، خواندن سوره لازم نيست. اگرچه آن نماز به واسطه نذر كردن واجب شده باشد، ولي در بعضي از نمازهاي مستحبي مثل نماز وحشت كه سوره مخصوصي دارد، اگر بخواهد به دستور آن رفتار كرده باشد، بايد همان سوره را بخواند.
مسأله 996 ) در نماز جمعه و در نماز ظهر روز جمعه مستحب است در ركعت اول بعد از حمد، سوره جمعه و در ركعت دوم بعد از حمد، سوره منافقون بخواند و اگر مشغول يكي از اينها شود، بنابراحتياط واجب نمي تواند آن را رها كند و سوره ديگر بخواند.
مسأله 997 ) اگر بعد از حمد مشغول خواندن سوره قُل هُوَ اللّه أحد يا سوره قُل يااَيُّهاَ الكافِرُونَ شود، نمي تواند آن را رها كند و سوره ديگر بخواند، ولي در نماز جمعه و نماز ظهر روز جمعه اگر از روي فراموشي به جاي سوره جمعه و منافقون، يكي از اين دو سوره را بخواند، تا به نصف نرسيده، مي تواند آن را رها كند و سوره جمعه و منافقون را بخواند.
مسأله 998 ) اگر در نماز جمعه يا نماز ظهر روز جمعه عمداً سوره قُل هُو اللّه احد يا سوره قُل يا ايُّها الكافرون بخواند، اگرچه به نصف نرسيده باشد، بنابراحتياط واجب نمي تواند رها كند و سوره جمعه و منافقون را بخواند.
مسأله 999 ) اگر در نماز، عمداً يا سهواً غير سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ وَ قُلْ يا اَيُّهاَ الكافِرُونَ، سوره ديگري بخواند، تا به نصف نرسيده، مي تواند رها كند و سوره ديگر بخواند.
مسأله 1000 ) اگر مقداري از سوره را فراموش كند يا از روي ناچاري، مثلاً به واسطه تنگي وقت يا به جهت ديگر نشود آن را تمام نمايد، مي تواند آن سوره را رها كند و سوره ديگر بخواند، اگرچه از نصف گذشته باشد، يا سوره اي را كه مي خواند، قُل هوالله احد يا قل يا ايهاالكافرون باشد.
مسأله 1001 ) بر مرد واجب است حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند بخواند و بر مرد و زن واجب است حمد و سوره نماز ظهر و عصر را آهسته بخوانند.
مسأله 1002 ) مرد بايد در نماز صبح و مغرب و عشاء مواظب باشد كه تمام كلمات حمد و سوره حتي حرف آخر را بلند بخواند.
مسأله 1003 ) زن مي تواند حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند يا آهسته بخواند، ولي اگر نامحرم صدايش را بشنود، بنابراحتياط بايد آهسته بخواند.
مسأله 1004 ) اگر در جائي كه بايد نماز را بلند بخواند، عمداً آهسته بخواند، يا در جائي كه بايد آهسته خواند، عمداً بلند بخواند، نمازش باطل است. ولي اگر از روي فراموشي يا ندانستن مسأله باشد، صحيح است و اگر در بين خواندن حمد و سوره هم بفهمد اشتباه كرده، لازم نيست مقداري را كه خوانده دوباره بخواند.
مسأله 1005 ) اگر كسي در خواندن حمد و سوره بيشتر از معمول صدايش را بلند كند، مثل آن كه آنها را با فرياد بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 1006 ) انسان بايد نماز را ياد بگيرد كه غلط نخواند و كسي كه به هيچ قسم نمي تواند صحيح آن را ياد بگيرد، بايد هر طور كه مي تواند بخواند و احتياط مستحب آن است كه نماز را به جماعت بجا آورد.
مسأله 1007 ) كسي كه حمد و سوره و چيزهاي ديگر نماز را به خوبي نمي داند و مي تواند ياد بگيرد، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد ياد بگيرد و اگر وقت تنگ است، بنابراحتياط واجب در صورتي كه ممكن باشد، بايد نمازش را به جماعت بخواند.
مسأله 1008 ) لازم است براي ياد دادن واجبات نماز مزد نگيرند و مزد گرفتن براي ياد دادن مستحبات آن بدون اشكال جايز است.
مسأله 1009 ) اگر يكي از كلمات حمد يا سوره را نداند يا عمداً آن را نگويد يا به جاي حرفي، حرف ديگر بگويد مثلاً به جاي )ض(، )ظ( بگويد، يا در جائي كه بايد بدون زير و زَبَر خوانده شود، زير و زبر بدهد، يا تشديد را نگويد بايد آن كلمه اي را كه غلط خوانده صحيح بخواند و اگر نخواند، نماز او باطل است.
مسأله 1010 ) اگر انسان كلمه اي را صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده، بنابراحتياط بايد دوباره نماز را بخواند و اگر وقت گذشته، قضا نمايد.
مسأله 1011 ) اگر زير و زبر كلمه اي را نداند يا نداند مثلاً كلمه اي به )ح( است يا به )ه( بايد ياد بگيرد و چنانچه دوجور بخواند، نماز باطل است و اگر هر دو جور خواندن صحيح باشد، مانند )إهدناالصراط المستقيم( كه با سين و صاد مي شود قرائت كرد، بنابراين دو جور خواندن ظاهراً موجب بطلان نمي شود.
مسأله 1012 ) وجوب مدّ آن طوري كه اهل تجويد گفته اند، واجب نيست، بلكه اين حروف بايد به طور صحيح ادا شود پس بنابراحتياط مستحب اين است كه اگر در كلمه اي واو باشد و حرف قبل از واو در آن كلمه پيش)-ُ( داشته باشد و حرف بعد از واو در آن كلمه همزه)( باشد مثل كلمه "سُؤ"، بايد آن واو را مدّ بدهد يعني آن را بكشد و همچنين اگر در كلمه اي الف باشد و حرف قبل از الف در آن كلمه زبر)-َ( داشته باشد و حرف بعد از الف در آن كلمه همزه باشد مثل جاء بايد الف آن را بكشد و نيز اگر در كلمه اي )ي( باشد و حرف پيش از )ي( در آن كلمه زير)-ِ( داشته باشد و حرف بعد از )ي( در آن كلمه همزه باشد مثل )جئ( بايد )ي( را با مدّ بخواند و اگر بعد از )واو و الف و ي( به جاي همزه )( حرفي باشد كه ساكن است يعني زير و زبر و پيش ندارد، بازهم بايد اين سه حرف را بامدّ بخواند، مثلاً در "وَ لاَالضَّالِّين" كه بعد از الف حرف لام ساكن است، بايد الف آن را با مدّ بخواند و چنانچه به دستوري كه گفته شد رفتار نكند، بايد همان كلمه را دو مرتبه صحيح بخواند و اگر نخواند، بنابراحتياط نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1013 ) احتياط آن است كه در نماز، وقف به حركت و وصل به سكون ننمايد و معني وقف به حركت آن است كه زير يا زبر يا پيش آخر كلمه اي را بگويد و بين آن كلمه و كلمه بعدش فاصله دهد، مثلاً بگويد الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير بدهد و بعد قدري فاصله دهد و بگويد مالك يوم الدين و معني وصل به سكون آن است كه زير يا زبر يا پيش كلمه اي را نگويد و آن كلمه را به كلمه بعد بچسباند مثل آن كه بگويد الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير ندهد و فوراً مالك يوم الدين را بگويد.
مسأله 1014 ) در ركعت سوم و چهارم نماز مي تواند فقط يك حمد بخواند، يا يك مرتبه تسبيحات اربعه بگويد يعني بگويد: سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر و مستحب است كه سه مرتبه بگويد و مي تواند در يك ركعت حمد و در ركعت ديگر تسبيحات بگويد و بهتر است در هر دو ركعت تسبيحات بخواند و براي مأموم احوط اختيار تسبيحات است در نمازهاي جهريّه.
مسأله 1015 ) در تنگي وقت بايد تسبيحات اربعه را يك مرتبه بگويد.
مسأله 1016 ) بر مرد و زن واجب است كه در ركعت سوم و چهارم نماز، حمد يا تسبيحات را آهسته بخوانند.
مسأله 1017 ) اگر در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند، بنابراحتياط مستحب بسم الله آن را آهسته بگويد.
مسأله 1018 ) كسي كه نمي تواند تسبيحات را ياد بگيرد يا درست بخواند، بايد در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند.
مسأله 1019 ) اگر در دو ركعت اول نماز به خيال اين كه دو ركعت آخر است تسبيحات بگويد، چنانچه پيش از ركوع بفهمد، بايد حمد و سوره را بخواند و اگر در ركوع يا بعد از ركوع بفهمد، نمازش صحيح است.
مسأله 1020 ) اگر در دو ركعت آخر نماز به خيال اين كه دو ركعت اول است، حمد بخواند، يا در ركعت اول نماز با اين كه گمان مي كرده در دو ركعت آخر است، حمد بخواند، چه پيش از ركوع بفهمد چه بعد از آن، نمازش صحيح است.
مسأله 1021 ) اگر در ركعت سوم يا چهارم مي خواست حمد بخواند تسبيحات به زبانش آمد، يا مي خواست تسبيحات بخواند، حمد به زبانش آمد، بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند. ولي اگر عادتش خواندن چيزي بوده كه به زبانش آمده يعني اجمالاً قصد آن را داشته، مي تواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است.
مسأله 1022 ) كسي كه عادت دارد در ركعت سوم و چهارم تسبيحات بخواند، اگر بدون قصد حمد به زبانش آمد، بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند، ولي اگر از عادت خود غفلت كند و به قصد انجام وظيفه حمد را بخواند، مي تواند آن را تمام كند و نمازش صحيح است.
مسأله 1023 ) در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند مثلاً بگويد: استغفرالله ربي وأتوب اليه يا بگويد: اللهم اغفرلي و كسي كه مشغول گفتن استغفار است، اگر شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه، بايد به شك خود اعتناء بنمايد خواه، عادت داشته در نماز فقط بعد از تسبيحات استغفار كند يا نه و نيز اگر نمازگزار پيش از خم شدن براي ركوع در حالي كه مشغول گفتن استغفار نيست شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه، بايد حمد يا تسبيحات را بخواند.
مسأله 1024 ) اگر در ركوع ركعت سوم يا چهارم شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند ولي چنانچه در حال رفتن به ركوع شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه بنابراحتياط واجب بايد برگردد و حمد و يا تسبيحات را بخواند.
مسأله 1025 ) هرگاه بعد از تمام شدن آيه يا كلمه اي شك كند كه آن را درست گفته يا نه، اگر به چيزي كه ركن است داخل شده مثل اين كه در ركوع شك كند كه فلان كلمه از سوره را درست گفته يا نه، بايد به شك خود اعتناء نكند و اگر به غير ركن شروع نمود مثل اين كه موقع گفتن الله الصمد شك كند قل هوالله احد را درست گفته يا نه باز هم مي تواند به شك خود اعتنا نكند ولي اگر احتياطاً برگردد و آن آيه يا كلمه را به طور صحيح بگويد، اشكال ندارد. بلكه اگر چند مرتبه هم شك كند مي تواند چند بار بگويد اما اگر به وسواس برسد، نبايد بگويد و چنانچه گفت بنابراحتياط واجب بايد نمازش را اعاده كند.
مسأله 1026 ) مستحب است در ركعت اول، پيش از خواندن حمد بگويد: اعوذ بالله من الشيطان الرجيم و در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر، بسم الله را بلند بگويد و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آيه وقف كند، يعني آن را به آيه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره به معناي آيه توجه داشته باشد، اگر نماز را به جماعت مي خواند بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فُرادي مي خواند، بعد از آن كه حمد خودش تمام شد بگويد الحمد لله رب العالمين و بعد از خواندن سوره قل هوالله احد يك يا دو يا سه مرتبه كذلك الله ربي يا سه مرتبه كذلك الله ربنا بگويد. بعد از خواندن سوره كمي صبر كند بعد تكبير پيش از ركوع را بگويد، يا قنوت را بخواند.
مسأله 1027 ) مستحب است در تمام نمازها در ركعت اول، سوره انا انزلناه و در ركعت دوم سوره قل هوالله احد را بخواند.
مسأله 1028 ) مكروه است انسان در تمام نمازهاي يك شبانه روز سوره قل هو الله احد را نخواند.
مسأله 1029 ) خواندن سوره قل هوالله احد به يك نفس مكروه است.
مسأله 1030 ) سوره اي را كه در ركعت اول خوانده مكروه است در ركعت دوم بخواند. ولي اگر سوره قل هوالله احد را در هر دو ركعت بخواند، مكروه نيست.


بازگشت