نيّت

مسأله 952 ) انسان بايد نماز را به نيت قربت، يعني براي انجام فرمان خداوند عالم بجا آورد و لازم نيست نيت را از قلب خود بگذراند يا مثلاً به زبان بگويد كه چهار ركعت نماز ظهر مي خوانم قربةً إِلي الله، بلكه توجه به عمل كافي است.
مسأله 953 ) در نيت نماز بايد ظهر يا عصر بودن نماز را معين كند و لو به نحو اجمال، مثل آن كه نيت كند آنچه بر من اول واجب شده بجا مي آورم، پس اگر در نماز ظهر يا در نماز عصر نيت كند چهار ركعت نماز مي خوانم و به نحو اجمال هم معين نكند ظهر است يا عصر، نماز او باطل است.
مسأله 954 ) انسان بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقي باشد، پس اگر در بين نماز به طوري غافل شود كه اگر بپرسند چه مي كني؟ نداند چه بگويد، نمازش باطل است.
مسأله 955 ) انسان بايد فقط براي انجام امر خداوند عالم نماز بخواند، پس كسي كه ريا كند يعني براي نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است خواه فقط براي مردم باشد، يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.
مسأله 956 ) اگر قسمتي از نماز را هم براي غير خدا بجا آورد، نماز باطل است چه آن قسمت واجب باشد، مثل حمد و سوره، چه مستحب باشد، مانند قنوت، بلكه اگر تمام نماز را براي خدا بجا آورد ولي براي نشان دادن به مردم در جاي مخصوصي مثل مسجد يا در وقت مخصوصي مثل اول وقت يا به طرز مخصوصي، مثلاً با جماعت نماز بخواند، نمازش باطل است.