شرط اوّل:
مسأله 807 ) لباس نمازگزار بايد پاك باشد و اگر كسي عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 808 ) كسي كه نمي داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 809 ) اگر به واسطه ندانستن مسأله، چيز نجسي را نداند نجس است مثلاً نداند كه عرق شتر نجاستخوار نجس است و با آن نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 810 ) اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحيح است. ولي احتياط مستحب آن است كه اگر وقت دارد، دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 811 ) اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز، يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 812 ) كسي كه در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن يا لباس او نجس شود و پيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده، يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن نماز را بهم نمي زند، بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد يا اگر چيز ديگري عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد. ولي چنانچه طوري باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد، نماز بهم مي خورد و اگر لباس را بيرون آورد برهنه مي ماند، بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
مسأله 813 ) كسي كه در تنگي وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز لباس او نجس شود و پيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، بفهمد كه نجس شده يا بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس، نماز را بهم نمي زند و مي تواند لباس را بيرون آورد، بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند، يا اگر چيز ديگري عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند. اما اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمي تواند آب بكشد يا عوض كند، بايد با همان لباس نماز را تمام كند و همچنين است اگر لباس را آب بكشد يا عوض كند نماز بهم نمي خورد ولي به واسطه سرما و مانند آن نمي تواند لباس را بيرون آورد، بايد با همان حال، نماز را تمام كند و نمازش صحيح است.
مسأله 814 ) كسي كه در تنگي وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن او نجس شود و پيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن بدن، نماز را بهم نمي زند، بايد آب بكشد و اگر نماز را بهم مي زند بايد با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحيح است.
مسأله 815 ) كسي كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز را بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.
مسأله 816 ) اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده نماز او صحيح است و اعاده لازم نيست.
مسأله 817 ) اگر خوني در بدن يا لباس خود ببيند و يقين كند كه از خونهاي نجس نيست، مثلاً يقين كند كه خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائي بوده كه نمي شود با آن نماز خواند، نماز او صحيح است.
مسأله 818 ) اگر يقين كند خوني كه در بدن يا لباس اوست خون نجسي است كه نماز با آن صحيح است، مثلاً يقين كند خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خوني بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحيح است.
مسأله 819 ) اگر نجس بودن چيزي را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشي نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد، نماز او صحيح است ولي اگر بدنش با رطوبت به چيزي كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اين كه خود را آب بكشد غسل كند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است و نيز اگر جائي از اعضاء وضو با رطوبت به چيزي كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد، وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل مي باشد. مگر اين كه طوري باشد كه با وضو گرفتن، اعضاي وضو نيز پاك شود.
مسأله 820 ) كسي كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكي از آنها آب داشته باشد، بايد بدن را آب بكشد و با همان لباس نجس نماز بخواند ولي اگر مثلاً نجاست يكي بول است كه اگر بخواهد با آب قليل آب بكشد بايد دو مرتبه آب روي آن بريزد و ديگري خون است كه يك مرتبه ريختن آب روي آن كافي است بايد آن را )اعم از بدن و لباس( كه به بول نجس شده آب بكشد.
مسأله 821 ) كسي كه غير از لباس نجس، لباس ديگري ندارد، بايد نماز را با همان لباس بجا آورد.
مسأله 822 ) كسي كه دو لباس دارد، اگر بداند يكي از آنها نجس است و نداند كدام يك از آنهاست، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند. مثلاً اگر مي خواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هركدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند. ولي اگر وقت تنگ است، بايد نماز را با يكي از آن دو لباس بجا آورد، و احتياط مستحب آن است كه آن نماز را با لباس پاك قضا نمايد.