احكام وضوي جبيره

چيزي كه با آن زخم عضو و شكسته را مي بندند و دوائي كه روي زخم و مانند آن مي گذارند، جبيره ناميده مي شود.
مسأله 330 ) اگر در يكي از جاهاي وضو زخم يا دُمَل يا شكستگي باشد، چنانچه روي آن باز است و آب براي آن ضرر ندارد، بايد به طور معمول وضو گرفت.
مسأله 331 ) اگر زخم يا دمل يا شكستگي در صورت و دستها است و روي آن باز و پاك است و آب ريختن روي آن ضرر دارد، چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد، احتياط واجب آنست كه دست تر بر آن بكشد بعد پارچه پاكي روي آن بگذارد و دست تر را روي پارچه هم بكشد و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نمي شود آب كشيد، بايد اطراف زخم را به طوري كه در وضو گفته شد، از بالا به پائين بشويد و بنابراحتياط واجب پارچه پاكي روي زخم بگذارد و دست تر روي آن بكشد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نيست بايد اطراف زخم را بشويد و بنابراحتياط واجب تيمم هم بنمايد.
مسأله 332 ) اگر زخم يا دمل يا شكستگي در جلوي سر يا روي پاها است و روي آن باز است، چنانچه نتواند آن را مسح كند، به اين معني كه زخم مثلاً تمام محلّ مسح را گرفته باشد يا آن كه از مسح جاهاي سالم نيز متمكّن نباشد در اين صورت بايد پارچه اي پاك و مانند آن روي زخم انداخته و روي آن را با تري آب وضو كه در دست مانده مسح كند و بنابراحتياط مستحب تيمم نيز بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، لازم است تيمم نمايد و بنابراحتياط مستحب قسمتهائي را كه مي تواند وضو نيز بدهد.
مسأله 333 ) اگر روي دمل يا زخم يا شكستگي بسته باشد، چنانچه باز كردن آن ممكن است و آب هم براي آن ضرر ندارد، بايد باز كند و وضو بگيرد چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، يا جلوي سر و روي پا.
مسأله 334 ) اگر زخم يا دمل يا شكستگي در صورت يا دستها باشد و بشود روي آن را باز كرد، چنانچه ريختن آب روي آن ضرر دارد و كشيدن دست تر ضرر ندارد، احتياط واجب آنست كه دست تر روي آن بكشد و بنابراحتياط واجب پارچه پاكي روي آن بگذارد و روي پارچه را هم دست تر بكشد.
مسأله 335 ) اگر نمي شود روي زخم را باز كرد ولي زخم و چيزي كه روي آن گذاشته پاك است و رسانيدن آب به زخم ممكن است و ضرر هم ندارد بايد آب را به روي زخم از بالا به پائين برساند و اگر زخم يا چيزي كه روي آن گذاشته نجس است، چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب به روي زخم ممكن باشد، بايد آن را آب كشيد و موقع وضو آب را به زخم رسانيد و در صورتي كه آب براي زخم ضرر دارد يا آن كه رساندن آب به روي زخم ممكن نيست، يا زخم نجس است و نمي شود آن را آب كشيد، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاك است روي آن را مسح كند و اگر جبيره نجس است يا نمي شود روي آن دست تر كشيد، مثلاً دوائي است كه به دست مي چسبد پارچه اي پاك و مانند آن را به طوري كه جزء جبيره حساب شود روي آن بگذارد و دست تر روي آن بكشد و اگر اين هم ممكن نيست، احتياط واجب آن است كه وضو بگيرد و تيمم هم بنمايد.
مسأله 336 ) اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكي از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد، بايد وضوي جبيره اي بگيرد و بنابراحتياط واجب تيمم هم بنمايد.
مسأله 337 ) اگر جبيره تمام اعضاي وضو يا معظم اجزا را گرفته باشد، اظهر كفايت تيمم است.
مسأله 338 ) كسي كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روي آن كشيده است بايد سر و پاها را با همان رطوبت مسح كند.
مسأله 339 ) اگر جبيره تمام پهناي روي پا را گرفته ولي مقداري از طرف انگشتان و مقداري از طرف بالاي پا باز است، بايد جاهائي كه باز است روي پا را و جائي كه جبيره است، روي جبيره را مسح كند.
مسأله 340 ) اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد و اگر جبيره ها در سر يا روي پاها باشد، بايد بين آنها را مسح كند و در جائي كه جبيره است، بايد به دستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 341 ) اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست، بايد به دستور جبيره عمل كند و بنابراحتياط واجب تيمم هم بنمايد، و اگر برداشتن جبيره ممكن است بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دستها است، اطراف آن را بشويد و اگر در سر يا روي پاها است اطراف آن را مسح كند و براي جاي زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 342 ) اگر در جاي وضو زخم و جراحت و شكستگي نيست، ولي به جهت ديگري آب براي آن ضرر دارد، بايد تيمم كند و احتياط مستحب آن است كه وضوي جبيره اي هم بگيرد.
مسأله 343 ) اگر جائي از اعضاي وضو را رگ زده است و نمي تواند آن را آب بكشد يا آب براي آن ضرر دارد، بايد به دستور جبيره عمل كند.
مسأله 344 ) اگر در جاي وضو يا غسل چيزي چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست يا به قدري مشقّت دارد كه نمي شود تحمل كرد، بايد به دستور جبيره عمل كند و بنابراحتياط واجب تيمم هم بنمايد.
مسأله 345 ) غسل جبيره اي مثل وضوي جبيره اي است ولي بايد آن را ترتيبي انجام داد.
مسأله 346 ) كسي كه وظيفه او تيمم است اگر در بعضي از جاهاي تيمم او زخم يا دمل يا شكستگي باشد، بايد به دستور وضوي جبيره اي، تيمم جبيره اي نمايد.
مسأله 347 ) كسي كه بايد با وضو يا غسل جبيره اي نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نمي شود، مي تواند در اول وقت نماز بخواند، ولي اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود، احتياط واجب آن است كه صبر كند و اگر عذر او برطرف نشد، در آخر وقت، نماز را با وضو يا غسل جبيره اي بجا آورد.
مسأله 348 ) اگر انسان براي مرضي كه در چشم او است، موي چشم خود را بچسباند، بايد تيمم كند و بنابراحتياط وضو هم بگيرد.
مسأله 349 ) كسي كه نمي داند وظيفه اش تيمم است يا وضوي جبيره اي در صورتي كه جهل وي از ندانستن اصل مسأله است، بايد به مرجع تقليد خود مراجعه كند يا هر دو وظيفه را بجا آورد و در صورتي كه جهل وي از ندانستن خصوصيات موضوع ناشي مي شود، بايد هر دو وظيفه را انجام دهد.
مسأله 350 ) نمازهائي را كه انسان با وضوي جبيره اي خوانده، اگر تا آخر وقت عذر باقي بوده صحيح است، و اگر عذر برطرف شده، احتياط آن است كه با وضوي معمولي دوباره اعاده كند، و همينطور براي نمازهاي بعدي وضو لازم است.