(1334- 1430 هـ.ق)
ولادت و خاندان
آية اللّه العظمي شيخ محمد تقي بهجت ، در اواخر سال 1334 ق برابر با 1292 ش.در خانواده اي مذهبي و تقوا پيشه در شهر مذهبي فومن از توابع استان گيلان چشم به جهان گشود. هنوز 16 ماه از عمرش نگذشته بود كه مادرش را از دست داد و از اوان كودكي طعم تلخ يتيمي را چشيد.كربلايي محمود بهجت، پدر آيت الله بهجت از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود.
تحصيلات
ايشان ، تحصيلات ابتدايي را در مكتب خانه فومن به پايان برد و سپس ، به تحصيل علوم ديني پرداخت . بعد از تحصيل ادبيات عرب در شهر فومن ، در سال 1348 ق براي تكميل علوم حوزوي راه هجرت را پيش گرفت . پس از چندي اقامت در قم كه چند سالي از پا گرفتن حوزه علميه قم به دست آية اللّه شيخ عبد الكريم حائري (ره) نگذشته بود به عراق هجرت كرد و در كربلاي معلّي اقامت نمود و حدود چهار سال علاوه بر تهذيب نفس و خودسازي ، از محضر استادان بزرگ آن جا بهره جستند.و در سال 1352 ق براي ادامه تحصيل به نجف اشرف تشرف حاصل كردند و سطوح عالي را در محضر آيات عظام آن حوزه علميه به پايان رساندند.
اساتيد معظّم له ، عبارت از آيات عظام :
1 - آقاي حاج سيد ابوالحسن اصفهاني(ره)
2 - آقاي ضياء الدين عراقي(ره)
3 - ميرزاي نائيني(ره)
4 - حاج شيخ محمد حسين غروي اصفهاني(ره)
5 - حاج شيخ محمد كاظم شيرازي(ره)
6 - ميرزا علي آقاي قاضي تبريزي(ره)
7 - سيد حسين بادكوبه اي(ره)
8 - سيد محمد حجّت كوه كمره اي(ره)
9 - حاج آقا حسين طباطبائي بروجردي(ره)
تزكيه و تعليم
ايشان ، چنان به تهذيب نفس و خودسازي و درك علماي اين فن مي پرداخت كه گويا فقط براي همين كار است و كار ديگر ندارد و در عبادت و تهجّد چنان جدي بود كه انگار فقط عابد است .
عبادت
ارتباط استوار آية الله العظمي بهجت با خداوند متعال ، ذكرهاي پي در پي ، بجاي آوردن نوافل ، شب زنده داريهاي كم نظير ايشان بسيار درس آموز است .
زيارت و توسل
كمتر كسي در قم پيدا مي شد كه چون ايشان با اين سن و سال هر روز با نهايت ادب به محضر مقدس حضرت معصومه عليهاالسّلام شرفياب بگردد و با احترام و خضوع و خشوع در مقابل ضريح مطهر مي ايستاد و پس از خواندن زيارت عاشوراء مولايش اباعبدالله الحسين عليه السّلام زندگي روزمره خويش را آغاز مي كرد.
ارتباط با امام خميني(ره)
حضرت امام رحمة اللّه عليه به ايشان عنايت خاصّي داشتند، يكي از بزرگان ، در مورد عنايت ويژه حضرت امام رحمة اللّه عليه به ايشان مي گويد: در يكي از شرفيابي هاي خبرگان رهبري به خدمت امام راحل رحمة اللّه عليه از ايشان رهنمودي براي مسائل اخلاقي خواسته شد، حضرت امام رحمة اللّه عليه آنها را به حضرت آية اللّه العظمي بهجت حواله دادند و در جواب اظهار خبرگان كه معظم له كسي را نمي پذيرد، فرمودند: آن قدر اصرار كنيد تا بپذيرد.
ارتباط مستمر مقام معظم رهبري با آية الله العظمي بهجت(ره)
حضور مقام معظم رهبري حضرت آية الله العظمي خامنه اي و مسؤ ولان نظام مقدّس جمهوري اسلامي ، در بيت ايشان و ارتباط مستمر آنان با اين فقيه ژرف انديش تاييد مستحكمي است از خردمندي هاي سياسي و ارزش هاي معنوي آن مرحوم.
برخي از شاگردان
محمد تقي مصباح يزدي
عبدالمجيد رشيد پور
سيد مهدي روحاني
علي پهلواني تهراني
مختار امينيان
محمدهادي فقهي
هادي قدس
محمود امجد
محمد ايماني
محمد حسين احمدي فقيه يزدي
مسعودي خميني
سيد رضا خسروشاهي
اسماعيل عابدي
حسن لاهوتي
عزيز علياري
سيد محمد مؤمني
حسين مفيدي يزدي
سيد رضا حسيني نسب
محمد كريم پارسا
جواد محمد زاده تهراني
سيد صابر جباري مازندراني و....
تدريس و تاليفات
ايشان بيش از پنجاه سال بود كه به تدريس سطوح و خارج فقه و اصول اشتغال داشتد و فضلاي گرانقدري از محضر پر فيض ايشان بهره برده اند كه اكنون از مجتهدان بزرگ ، به شمار مي آيند. استاد به واسطه شهرت گريزي غالباً در منزل تدريس مي كردند. حضرت آية اللّه تاليفات كثيري در فقه و اصول دارند كه ذيلاً به تعدادي از آنها اشاره مي شود:
رساله توضيح المسائل (فارسي و عربي)
مناسك حجّ
وسيله النجاة
جامع المسائل
تعليقه بر مناسك شيخ انصاري(ره)
يك دوره كامل اصول
حاشيه بر مكاسب شيخ انصاري(ره)
دوره طهارت
دوره خمس و حج
دوره زكات
حاشيه بر ذخيرة العباد شيخ محمد حسين غروي
تقريبا يك دوره فقه فارسي
دوره الصلوة
وفات
سرانجام اين عالم رباني و عارف گرانقدر جهان تشيع و زعيم حوزه علميه قم پس از عمري عبادت و بندگي خاص الهي در عصر روز 27 ارديبهشت 1388 ش .مصادف با 23 جمادي الاول 1430ق در سن 96 سالگي بر اثر ايست قلبي در شهر مقدس قم دار فاني را وداع و به ملكوت اعلي پيوست، پيكر مطهر ايشان پس از تشيع با شكوه مورخ 29 ارديبهشت 1388در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) به خاك سپرده شد.