شرط دوم


شرط دوم

815 لباس نمازگزار بايد مباح باشد. و كسي كه مي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است، اگر عمدا در لباس غصبي يا در لباسي كه نخ يا دگمه يا چيز ديگر آن غصبي است نماز بخواند، بايد آن نماز را با لباس غير غصبي اعاده نمايد.

816 كسي كه مي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است ولي نمي داند نماز را باطل مي كند، اگر عمدا با لباس غصبي نماز بخواند، بايد آن نماز را با لباس غير غصبي بخواند.

817 اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و با آن، نماز بخواند، نمازش صحيح است. ولي اگر خودش آن لباس را غصب كرده باشد و بعدا فراموش كرده و با آن نماز خوانده، به احتياط واجب بايد آن نماز را اعاده كند.

818 اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و در بين نماز بفهمد،چنانچه چيز ديگري عورت او را پوشانده است و مي تواند فورا يا بدون اينكه موالات يعني پي در پي بودن نماز بهم بخورد لباس غصبي را بيرون آورد، بايد آن را بيرون آورد و نمازش صحيح است. و اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده يا نمي تواند لباس غصبي را فورا بيرون آورد يا اگر بيرون آورد پي در پي بودن نماز به هم مي خورد، در صورتي كه به تعداد يك ركعت هم وقت داشته باشد، بايد نماز را بشكند و با لباس غير غصبي نماز بخواند. و اگر به اين مقدار وقت ندارد، بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان، نماز را تمام نمايد.

819 اگر كسي براي حفظ جانش با لباس غصبي نماز بخواند، يا مثلا براي اينكه دزد لباس غصبي را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است.

820 اگر با عين پولي كه خمس يا زكات آن را نداده لباس بخرد، نماز خواندن در آن لباس باطل است. و همچنين است اگر به ذمه بخرد و در موقع معامله قصدش اين باشد كه از پولي كه خمس يا زكاتش را نداده بدهد.


بازگشت