از شرايط امام جماعت، عادل بودن است.
عدالت را در كتب فقهي تعريف كرده اند. فقهاي گرانقدر، از جمله حضرت امام خميني (قدس سره) مي فرمايند:
عدالت، يك حالت دروني است كه انسان را از ارتكاب گناهان كبيره، و تكرار و اصرار نسبت به گناهان صغيره بازدارد. (1)
پاكي، تقوا، دوري از گناه، از نشانه هاي عدالت است. بنا به اهميت اين صفت، در نظام اسلامي يكي از امتيازات به حساب آمده و در فقه اسلامي و قانون اساسي، داشتن آن براي مسئولان بلند پايه و مشاغل حساس، شرط است و كارهاي مهم كشور و امور مردم، بايد به دست افراد عادل انجام گيرد.
به برخي از اين موارد كه عدالت شرط است، توجه كنيد:
در مسائل عبادي، امام جماعت بايد عادل باشد.
در مسائل سياسي عبادي، مثل نماز جمعه، خطيب و امام جمعه بايد عادل باشد.
در مسائل سياسي و حقوقي، (همچون نمايندگي مجلس و تصويب قوانين) نظر فقهاي عادلي به نام «شوراي نگهبان» معتبر است.
در مسائل حقوقي، گرفتن و دادن هر حق به صاحبش، بايد با گواهي افراد عادل باشد.
در مسائل تربيتي، اجراي حدود اسلامي و تأديب ظالم و خلافكار، وقتي است كه افراد عادل، به خلاف و گناه او شهادت دهند.
در مسائل اقتصادي، بيت المال بايد دست افراد عادل باشد.
در مسائل اجتماعي و فرهنگي، پخش و نشر خبرها، بايد دست افراد عادل باشد و به خبر افراد فاسق، اعتماد نمي توان كرد، مگر پس از تحقيق و تفحص.
در مسائل نظامي، فرمانده كل قوا، با رهبري است، كه عدالت شرط آن است. پس عدالت از اركان مهم در نظام حكومتي اسلام و واگذاري مسئوليت هاي اجتماعي و تنظيم امور زندگي است.