فضيلت روز جمعه
روز جمعه ظرف اقامه نماز جمعه است و فضيلت همين روز در نماز جمعه نيز اثر دارد.
روز جمعه در اسلام از جايگاه خاصي برخوردار است و به عنوان سيد الايام شناخته مي شود.
در فضيلت روز جمعه احاديث و روايات فراوان وارد شده است كه ذكر همه آنها سخن و كلام را طولاني مي كند. در اينجا به بخشي از آنها اشاره مي كنيم:
«راوي مي گويد: در مورد روز و شب جمعه از امام جعفر عليه السلام سؤال شد فرمود: شب جمعه نوراني و روزش درخشنده است. در زمين روزي نيست كه خورشيد در آن غروب كند كه بيشتر از روز جمعه آزادشدگان از آتش داشته باشد و هر كس در روز جمعه بميرد در حالي كه به حق اهلبيت عارف است خداوند برائت از عذاب براي او مي نويسد. و هر كس در شب جمعه بميرد از آتش آزاد مي شود.» (1)
امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند متعال روز جمعه را بر ساير روزها برتري داده است. همانا بهشت در روز جمعه براي كسي كه به آن وارد مي شود خود را مي آرايد و زينت مي كند و شما به اندازه سبقتتان به نماز جمعه به سوي بهشت سبقت مي گيرد و همانا درهاي آسمان باز مي شود تا اعمال بندگان از آن بالا رود.» (2)
امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام مي فرمايد:
«خورشيد به روزي بافضيلت تر از روز جمعه نتابيده است. همانا كلام پرندگان در اين روز هنگامي كه با هم برخوردمي كنند اين است كه مي گويند: سلام سلام، روز صالح است.» (3)
عمر بن يزيد مي گويد: امام صادق عليه السلام به من فرمود: يا عمر! هنگامي كه شب جمعه فرامي رسد، به تعداد ذر، فرشتگان از آسمان نازل مي شوند در حالي كه در دستشان مدادهايي از طلا و كاغذهايي از نقره است. از شب جمعه تا شب شنبه جز صلوات بر پيامبر و آلش را نمي نويسند پس در آن وقت بسيار صلوات بفرست. يا عمر سنت اين است كه در هر روز جمعه هزار بار و در ساير ايام صد بار صلوات بفرستي.» (4)
پاورقي
1- «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: سُئِلَ عَنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ لَيْلَتِهَا فَقَالَ لَيْلَتُهَا غَرَّاءُ وَ يَوْمُهَا يَوْمٌ زَاهِرٌ وَ لَيْسَ عَلَي الْأَرْضِ يَوْمٌ تَغْرُبُ فِيهِ الشَّمْسُ أَكْثَرَ مُعَافًي مِنَ النَّارِ مِنْهُ مَنْ مَاتَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ عَارِفاً بِحَقِّ أَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ وَ بَرَاءَةً مِنَ الْعَذَابِ وَ مَنْ مَاتَ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ أُعْتِقَ مِنَ النَّارِ»؛ الكافي (انتشارات الإسلامية)، ج 3، ص 415.
2- «أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَضَّلَ اللَّهُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ عَلَي غَيْرِهَا مِنَ الْأَيَّامِ وَ إِنَّ الْجِنَانَ لَتُزَخْرَفُ وَ تُزَيَّنُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ لِمَنْ أَتَاهَا وَ إِنَّكُمْ تَتَسَابَقُونَ إِلَي الْجَنَّةِ عَلَي قَدْرِ سَبْقِكُمْ إِلَي الْجُمُعَةِ وَ إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ لَتُفَتَّحُ لِصُعُودِ أَعْمَالِ الْعِبَادِ»؛ وسائل الشيعة، ج 7، ص 385.
3- «مَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ بِيَوْمٍ أَفْضَلَ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ إِنَّ كَلَامَ الطَّيْرِ فِيهِ إِذَا لَقِيَ بَعْضُهُ بَعْضاً سَلَامٌ سَلَامٌ يَوْمٌ صَالِحٌ»؛ بحار الأنوار (چاپ بيروت)، ج 61، ص 35.
4- «يَا عُمَرُ إِنَّهُ إِذَا كَانَ لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَلَائِكَةٌ بِعَدَدِ الذَّرِّ فِي أَيْدِيهِمْ أَقْلَامُ الذَّهَبِ وَ قَرَاطِيسُ الْفِضَّةِ لَا تَكْتُبُونَ إِلَي لَيْلَةِ السَّبْتِ إِلَّا الصَّلَاةَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَأَكْثِرْ مِنْهَا وَ قَالَ يَا عُمَرُ إِنَّ مِنَ السُّنَّةِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ عَلَي أَهْلِ بَيْتِهِ فِي كُلِّ يَوْمِ جُمُعَةٍ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ فِي سَائِرِ الْأَيَّامِ مِائَةَ مَرَّةٍ»؛ الكافي (انتشارات الإسلامية)، ج 3، ص 416.