در روايت آمده كه امام صادق عليه السلام فرمود: دو ركعت نماز بعد از نماز عشا را ترك نكنيد، كه موجب جلب روزي است. به اين صورت كه در ركعت اول سوره ي حمد و آية الكرسي و سوره ي «قل يا أيهاالكافرون»، و در ركعت دوم سوره ي حمد و سيزده بار سوره ي «قل هو الله أحد» مي خواني، و وقتي سلام نماز را گفتي دستهايت را به سوي آسمان بلند كرده و مي گويي:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لَا تَرَاهُ الْعُيُونُ وَ لَا تُخَالِطُهُ الظُّنُونُ وَ لَا يَصِفُهُ الْوَاصِفُونَ يَا مَنْ لَا تُغَيِّرُهُ الدُّهُورُ وَ لَا تُبْلِيهِ الْأَزْمِنَةُ وَ لَا تُحِيلُهُ الْأُمُورُ يَا مَنْ لَا يَذُوقُ الْمَوْتَ وَ لَا يَخَافُ الْفَوْتَ يَا مَنْ لَا تَضُرُّهُ الذُّنُوبُ وَ لَا تَنْقُصُهُ الْمَغْفِرَةُ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِي مَا لَا يَنْقُصُكَ وَ اغْفِرْ لِي مَا لَا يَضُرُّكَ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا؛
- خداوندا، از تو درخواست مي نمايم، اي كسي كه چشمها او را نمي بينند، و گمانها بر آن وارد نمي گردد، و توصيف كنندگان نمي توانند او را توصيف كنند، اي كسي كه گذشت روزگارها او را دگرگون نمي كنند، و زمانها كهنه و پوسيده اش نمي سازند، و امور نمي توانند به او پيرايه ببندند. اي كسي كه مرگ را نمي چشي و از دست رفتن چيزي بيم نداري، اي كسي كه گناهان مردم ضرري به او نمي رساند و آمرزش گناهان چيزي را از او نمي كاهد، بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه را كه از تو نمي كاهد بر من ببخش، و آنچه را كه به تو آسيبي نمي رساند بر من بيامرز، و فلان حاجت مرا برآورده كن.
و در آخر حاجتت را ذكر مي كني. حضرت عليه السلام فرمود: «هر كس اين نماز را بخواند، خداوند خانه اي در بهشت براي او بنا مي نهد.» (1)